Podsumowując, stan funkcjonalny i rozmieszczenie lizosomów wpływa na różne złośliwe zdarzenia biologiczne w komórkach rakowych i reguluje rozwój i progresję nowotworów. Dlatego monitorowanie w czasie rzeczywistym i określanie stanu funkcjonalnego lizosomów może ułatwić opracowanie precyzyjnych spersonalizowanych schematów leczenia. Ponadto, ponieważ Lizosomy uczestniczą w transdukcji sygnału mitogenu i procesach ucieczki immunologicznej, celowane leczenie lizosomalne może ewentualnie spowolnić lub zahamować transformację zmian przedrakowych w raka. Ponadto stan funkcjonalny lizosomów jest związany z ekspresją ważnych receptorów punktów kontrolnych układu odpornościowego, ta wiedza może pomóc w poprawie skuteczności terapii przeciwnowotworowych punktów kontrolnych. Lizosomy mogą również degradować ważne białka łączne (np. E-kadheryna) przez autofagię i fagocytozę. Dlatego hamowanie degradacji E-kadheryny przez lizosomy może być nową strategią leczenia przerzutów raka.
 |